ในคัมภีร์กุรอาน อายะห์ที่ 11 จากซูเราะฮ์ อัลมุญาดะละห์ กล่าวว่า:
“จงขยายพื้นที่ให้แก่ผู้อื่น แล้วอัลลอฮ์จะขยายพื้นที่ให้แก่พวกท่าน”
โองการนี้มักถูกตีความถึงการให้ที่นั่งแก่ผู้อื่นในสถานที่ต่างๆ เช่น ในมัสญิดหรือในที่ประชุม ซึ่งเป็นความหมายเบื้องต้นและตรงตัว แต่ในความเป็นจริง โองการนี้มีความหมายที่ลึกซึ้งยิ่งกว่า นอกเหนือจากการเปิดพื้นที่ทางกายภาพแล้ว ยังหมายถึงการเปิดใจและการให้โอกาสผู้อื่นในการแสดงออกถึงความคิด พัฒนาศักยภาพ และสร้างโอกาสให้พวกเขาได้เติบโตในชีวิต
คำว่า “อัลฟุสฮะห์” ในภาษาอาหรับ แปลว่าความกว้างขวางและการมีความจุ ซึ่งในที่นี้ไม่ได้หมายถึงเพียงการเปิดที่นั่งเท่านั้น แต่ยังหมายถึงการมีจิตใจกว้างขวาง การเปิดโอกาสให้ผู้อื่นได้แสดงความคิดเห็น การสร้างสภาพแวดล้อมที่ดีต่อการพัฒนา และการให้ผู้อื่นได้มีโอกาสเรียนรู้และเติบโตด้วยตนเอง
ในแง่ของศาสนา การกระทำเช่นนี้ตรงข้ามกับความเห็นแก่ตัวและการผูกขาด เพราะเป็นการเปิดโอกาสให้ทุกคนได้มีส่วนร่วมในการเติบโตทางจิตวิญญาณ ผู้ที่อยู่ในเส้นทางแห่งการแสวงหาความสมบูรณ์แบบจะต้องมีความจุใจในการยอมรับผู้อื่น และสิ่งแรกที่พวกเขาขอจากพระเจ้าก็คือ:
“โอ้พระเจ้า โปรดขยายหัวใจของข้าพระองค์ด้วยเถิด!”
เพราะพวกเขารู้ดีว่า การช่วยเหลือผู้อื่นในการเติบโตนั้น จะเกิดขึ้นได้ก็ต่อเมื่อพวกเขาเองมีความสามารถในการรับฟังและเปิดใจกว้าง
ดังนั้นตามข้อความในโองการนี้ เมื่อเราให้โอกาสและพื้นที่แก่ผู้อื่น พระเจ้าจะประทานโอกาสและพื้นที่กลับมาให้เราอย่างมากขึ้น และเมื่อเราสร้างโอกาสให้ผู้อื่นได้เติบโต เราเองก็จะได้รับการพัฒนาที่ยิ่งใหญ่ขึ้น ในทางเดินแห่งการแสวงหาความสมบูรณ์แบบ ไม่มีที่ว่างสำหรับความขี้เหนียวและการมีใจคับแคบ ทุกอย่างล้วนเป็นความมีน้ำใจและการเป็นบุคคลที่ดี
ดังที่ได้กล่าวมาแล้ว กระแสแห่งการชี้นำของพระเจ้า ย่อมต้องการให้วิญญาณทุกดวงที่รักในอิสรภาพและความก้าวหน้าทางจิตวิญญาณ ได้รับการช่วยเหลือและชี้นำสู่ทางรอด
อ้างอิงจากหนังสือ “นุกอตกุรอานี” ของมัสอูด ริยาอี
