อบูฮามิด อัล-ฆอซาลี: “จงรู้ไว้ว่า วิธีการฝึกฝนศีลธรรมของเด็กเป็นหนึ่งในสิ่งสำคัญที่สุดและมั่นคงที่สุด เด็กเปรียบเสมือนทรัพย์สินที่พ่อแม่ได้รับฝากมา หัวใจของเขานั้นบริสุทธิ์เหมือนอัญมณีล้ำค่าและว่างเปล่าจากทุกรูปแบบและลักษณะ ทั้งนี้เขามีความสามารถที่จะรับรูปลักษณ์ทุกอย่างที่สอนเขาได้ หากเขาได้รับการฝึกฝนให้มีคุณธรรมและเรียนรู้สิ่งดี เขาจะเติบโตด้วยสิ่งนั้น และจะมีความสุขทั้งในโลกนี้และโลกหน้า ในขณะที่พ่อแม่ ครู และผู้สั่งสอนเขาจะได้มีส่วนในบุญนั้นด้วย แต่ถ้าเขาถูกฝึกฝนในทางที่ไม่ดี และถูกละเลยเหมือนสัตว์ร้าย เขาจะมีชีวิตที่ทุกข์ยาก และความผิดบาปนั้นจะตกอยู่กับผู้ดูแลของเขา”
“เด็กควรได้รับการศึกษาเกี่ยวกับการอ่านอัลกุรอาน, ฮะดีษ, ชีวประวัติของคนดี และเรื่องราวของผู้ยิ่งใหญ่ เพื่อให้ความรักต่อผู้ทรงคุณธรรมฝังอยู่ในจิตใจของเขา และเขาควรจะถูกห้ามจากการเรียนรู้บทกวีที่กล่าวถึงความรักและความสัมพันธ์แบบคู่รัก เพราะสิ่งนี้จะก่อให้เกิดความเสื่อมเสียในจิตใจของเด็ก”
“หลังจากที่เด็กเรียนเสร็จจากโรงเรียนแล้ว ควรอนุญาตให้เขาได้เล่นในสิ่งที่ดี เพื่อให้เขาได้พักผ่อนจากความเหนื่อยล้าจากการเรียน การห้ามเด็กเล่นและการบังคับให้เรียนอยู่เสมอ จะทำให้จิตใจของเขาเฉา ปัญญาของเขาจะเสื่อม และชีวิตของเขาจะกลายเป็นเรื่องขมขื่นจนถึงขั้นที่เขาจะหาวิธีหลบหนีจากสภาพนี้”
📚 อิหยาอุลูมุดดีน เล่ม 3 หน้า 71, 72 และ 74