ความรู้สึกของผู้ศรัทธาต่อบาปและความสำคัญของการมีจิตสำนึก

ในชีวิตประจำวันของเรา บาปและความผิดพลาดเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ แม้ว่าเราจะพยายามทำความดีและหลีกเลี่ยงสิ่งไม่ดีอย่างเต็มที่ แต่บ่อยครั้งที่เราต้องเผชิญกับสถานการณ์ที่เราทำผิดพลาดไป หรือทำบาปโดยไม่รู้ตัว อิมามอาลี (อ) ได้กล่าวไว้ว่า

“แท้จริงแล้ว ผู้ศรัทธามองเห็นบาปของตนดั่งก้อนหินใหญ่ที่เกรงว่าจะหล่นทับตัวเอง ในขณะที่ผู้ไม่ศรัทธามองเห็นบาปของตนดั่งแมลงวันที่บินผ่านจมูกไป”
(บิฮารุลอันวาร์ เล่มที่ 77 หน้าที่ 77)

คำสอนนี้แสดงให้เห็นถึงความแตกต่างระหว่างผู้ศรัทธาและผู้ไม่ศรัทธาในเรื่องการรับรู้ต่อบาป ผู้ศรัทธารู้สึกถึงความหนักแน่นและความสำคัญของบาป แม้จะเป็นเพียงบาปเล็กน้อย พวกเขาจะรู้สึกเหมือนมีก้อนหินขนาดใหญ่ที่พร้อมจะหล่นลงมาทับพวกเขา นี่คือความรู้สึกของคนที่มีจิตสำนึกและความกลัวต่อพระเจ้า (ตักวา) ที่แท้จริง

ความรู้สึกของผู้ศรัทธาต่อบาป

สำหรับผู้ศรัทธา บาปไม่ใช่สิ่งเล็กน้อยที่ควรมองข้าม ไม่ว่าจะเป็นบาปเล็กหรือบาปใหญ่ พวกเขามองว่าทุกบาปมีผลกระทบต่อจิตใจและจิตวิญญาณ จึงมีความรู้สึกกังวลและกลัวว่าบาปนั้นจะส่งผลต่อความสัมพันธ์ของเขากับพระเจ้า พวกเขาจะพยายามสำนึกผิด (เตาบะฮ์) และขออภัยโทษจากพระเจ้าเพื่อให้ได้รับการให้อภัยและกลับคืนสู่ความบริสุทธิ์

การมีความรู้สึกเช่นนี้แสดงถึงความสำนึกผิดที่ลึกซึ้ง และเป็นสิ่งที่ทำให้ผู้ศรัทธาไม่ละเลยการตรวจสอบและทบทวนตัวเองอยู่เสมอ สิ่งนี้เองทำให้ผู้ศรัทธามีความก้าวหน้าในทางศาสนาและพัฒนาตนเองอย่างต่อเนื่อง

ความรู้สึกของผู้ไม่ศรัทธาต่อบาป

ในทางตรงกันข้าม ผู้ไม่ศรัทธาไม่เห็นความสำคัญของบาปหรือความผิดพลาด พวกเขามองบาปเหมือนกับแมลงวันที่บินผ่านจมูก ซึ่งเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นและผ่านไปโดยไม่มีผลกระทบใดๆ สิ่งนี้สะท้อนถึงการขาดจิตสำนึกและความตระหนักในความสำคัญของการกระทำของตนเอง พวกเขาอาจไม่รู้สึกถึงความผิดหรือความละอายในการกระทำบาป และมักจะไม่พยายามแก้ไขหรือตระหนักถึงผลเสียที่เกิดจากการกระทำของตน

บทเรียนจากคำสอนนี้

คำกล่าวของอิมามอาลี (อ) ชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของการมีจิตสำนึกในการเผชิญกับบาป การรับรู้ถึงบาปเป็นสิ่งสำคัญ เพราะมันเป็นจุดเริ่มต้นของการสำนึกผิดและการกลับคืนสู่พระเจ้า บาปที่มองว่าเป็นเพียงสิ่งเล็กน้อย อาจกลายเป็นอุปสรรคในการพัฒนาจิตวิญญาณ และนำไปสู่การทำบาปที่มากขึ้น

หากเราเป็นผู้ศรัทธาที่แท้จริง เราควรมีความรู้สึกกังวลและหวาดกลัวต่อบาปเหมือนกับการมีก้อนหินขนาดใหญ่ที่อาจหล่นทับเรา สิ่งนี้จะทำให้เราไม่ประมาทในการดำเนินชีวิต และทำให้เราตรวจสอบตัวเองอยู่เสมอ พร้อมทั้งหมั่นสำนึกผิดและขออภัยโทษจากพระเจ้า

ในทางกลับกัน หากเรามองบาปเป็นเพียงสิ่งเล็กน้อยที่ไม่มีผลกระทบ เราอาจจะละเลยและไม่ตระหนักถึงผลเสียที่เกิดขึ้น จนสุดท้ายกลายเป็นบุคคลที่ไม่มีจิตสำนึกต่อการกระทำของตนเอง

ดังนั้น เราจึงควรตรวจสอบตนเองเสมอในทุกการกระทำ หมั่นสำนึกผิดและกลับคืนสู่พระเจ้า ด้วยความหวังว่าเราจะได้รับการให้อภัยและก้าวเดินในทางที่ถูกต้องสู่การพัฒนาจิตวิญญาณของเราอย่างแท้จริง